|

خسته نباشید

شاید در تعارفات روزانه، تاکنون از هیچ اصطلاحی به اندازه “خسته‌ نباشید” متنفر نبوده‌ام. روزهای جمعه که بیشتر اوقات به کوه می‌روم می‌بینم که رهگذران به یکدیگر “خسته نباشید” می‌گویند. در پایان درس، دانشجویان درس‌گریز، این اصطلاح را برای پایان دادن به زحمات استاد به کار می‌برند. در برخی از سازمان‌ها این اصطلاح به صورت یک عرف پذیرفته شده قرار گرفته‌است. اما جالب است بدانیم که در زبان‌ها ( و در واقع فرهنگ‌های) خارج از کشور چنین اصطلاحی وجود ندارد.
من وجود این عبارت را دلیلی می‌دانم بر کارگریزی و فرهنگ ضد کار. مطابق با این فرهنگ، اگر کسی از مسافرت بازگردد (علیرغم خستگی‌ها و کوفتگی‌های ناشی از مسافرت) همه از او می‌پرسند “خوش گذشت؟” اما وقتی شخصی از محل کار بازگردد به او می‌گویند “خسته نباشید” موضوع زمانی شکل فاجعه بار به خود می‌گیرد که برخی ابتدای نامه خود را با عبارت “با عرض سلام و خسته نباشید” شروع می‌کنند. این‌که کار و درس و حتی ورزش خسته‌کننده محسوب شوند و مسافرت و تفریح و … لذت‌بخش محسوب شوند، یعنی یک جای کار که نه همه جای تفکرات ما ایراد دارد.

۳ دیدگاه

  1. بکار بردن عبارات منفی بار منفی به همراه دارد.شما اگر خسته هم نباشید به خود شک می کنید که بعد از انجام اینهمه کار چرا سرحال و شاداب هستم؟! من می بایست خسته می بودم!!شاید خدا قوت یا روز بخیر یا یک سلام ساده خیلی بهتر به آدمها انرژی مثبت و سازنده را انتقال دهد.البته همه اینها حالاتی است که گوینده منظور دیگری ندارد و یا به بقول برره ای ها از افعال معکوس استفاده نکرده باشد که در اینصورت خسته نباشید ساده هزار معنای مستتر دارد

  2. ترک بعضی از عادات سخته.روزانه از جملات منفی زیادی استفاده میکنیم بدون اینکه به معناش فکر کنیم و فقط بر حسب عادت تکرار میکنیم.مثلا گفتن خسته نباشید موقع پایان کار به یک همکار و یا ورود ارباب رجوع به اتاق پرسنل یک سازمان به خاطر احترام و با یه نیت مثبت هست. نه الزاماً به قصد کارگریزی. به نظرم این جمله اونقدر که شما استباط میکنید سیاه نیست.ما از این جملات تو فرهنگمون زیاد داریم.

  3. فکر میکنم بهتره به جنبه مثبتش فکر کنیم…به اینکه طرف مقابلتون داره به شما احترام میذاره…جالبه چون من همیشه خسته نباشید مردم به همدیگه توی کوه نوردی رو یه فرهنگ خیلی خیلی خوب می بینم چرا که آدمایی که اصلا همدیگه رو نمیشناسن و فقط با این وجه اشتراک که همگی به کوه نوردی اومدن به همدیگه ادای احترام میکنن ، همکلام میشن ، به هم کمک میکنن…راجع به محیط کار هم میتونیم بهتر بهش نگاه کنیم..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *