از مواردی که پیش و در هنگام شرکت داری باید بدانیم

عرض شود که:

بنا به صحبت‌هایی که با برخی دوستان خوبم در مورد اختیارات مدیرعامل و هیات مدیره داشتم، می‌خواستم مطلبی در مورد هیات‌مدیره و مدیرعامل بنویسم، که به قانون تجارت مراجعه کردم. گرچه قانون مربوط به ۴۲ سال پیش است و بازنگری آن بسیار لازم می‌باشد، اما هنوز هم نکات قابل توجه بسیاری دارد. تصمیم (نه چندان کبری) گرفتم که بحث مربوط به مدیرعامل و هیات مدیره را به وقتی دیگر موکول کنم و در مورد اهمیت قانون تجارت و دانستن آن کمی بنویسم.

معمولا خیلی از افراد فنی و متخصص که شرکتی ایجاد می‌کنند بدون توجه به بسیاری از تخصص‌های لازم برای شرکت‌داری و صرفا به دلیل تسلط نسبی بر مسائل فنی تصمیم به شرکت‌داری می‌گیرند بدون آن‌که توجهی داشته باشند که مسائل فنی کمتر از یک پنجم دانش و تخصصی است که برای تاسیس یک شرکت مورد نیاز است. برای همین است که شرکت‌ها با مشکلات زیادی در حوزه‌های غیر فنی روبرو می‌شوند که گاهی نیز این مشکلات منجر به از بین رفتن شرکت‌ها و یا درجا زدن آن‌ها می‌شود. نبود تسلط به چنین مفاهیم و اطلاعاتی وقتی که با خصوصیات اخلاقی و باورهای اشتباه اجتماعی رایج در کشور به هم تنیده می‌شود به منزله یک بحران واقعی برای شرکت است.

یکی از تخصص‌های لازم برای شرکت‌داری، آشنایی ( و شاید هم تسلط) به مفاهیم حقوقی به خصوص در مورد قانون تجارت است. به تمام افرادی که شرکت‌های جمع و جور دارند و یا قصد تاسیس شرکت دارند، خیلی جدی توصیه می‌کنم که مطالعه عمیقی روی قانون تجارت داشته باشند و به خصوص خیلی جدی در مورد بخش ۱۱ آن شامل مواد قانونی ۲۴۳ تا ۲۶۹ ( مقررات جزایی) دقت نمایند. شرکت‌داری مستلزم پذیرش مسئولیت‌های حقوقی و کیفری عمیقی است که کمتر به آن توجه می‌شود.

در کنار قانون تجارت، قانون تامین اجتماعی، قانون مالیات‌های مستقیم، قانون کار و حتی قانون مدنی نیز نباید فراموش شوند. شرکت‌های کوچک از توان تاسیس بخش حقوقی و یا گرفتن وکیل برخوردار نیستند و اگر هم برخوردار باشند مدیران آن‌ها برای ارتباط به وکلا، خود باید به قانون تسلط کافی داشته‌باشند.