خیلی خلاصه
عرض شود که :
وضعیت فوق‌العاده کماکان ادامه دارد. از وضعیت برنامه‌ریزی و کنترل پروژه خیلی راضی نیستم، اما اوضاع تحت کنترل است و این موضوع را مشتریان نیز درک کرده و راضی ترند و در صدد رفع مشکلات هستیم. یک روزی به مرخصی خواهم رفت. بیشترین روزهای هفته آینده را برنامه‌ریزی کرده‌ام که ماموریت باشم. کمی نگرانم.
روزی دوستی از من پرسید: چطوری؟
پاسخ دادم که جواب دادن به این سوال برای من نرم افزاری سخت است!
انگار روی یک نمودار سینوسی زندگی می کنیم، روزی که نرم افزارمان خوب کار می کند همه چیز خوب و آرام است و ما چقدر خوشحالیم اما درست فردای آن روز کافی است مشکلی در پروژه رخ بده که در نتیجه همه چیز بد و سخت می شود و فردا روزی نو روزی از نو.
امیدوارم مشکلات پروژه زودتر حل شود و نگرانی شما بر طرف گردد، حداقل تا آغاز پروژ بعدی!
همین!
نوشته شما من را یاد این داستان انداخت که از چارلی چاپلین مپرسند: خوشبختی چی هست؟ میگوید: فاصله این بدبختی تا بدبختی بعدی!
از لطف شما بسیار سپاسگزارم