صادرات نرم‌افزار از کشمش واجب‌تر است
-
روزهای پایان سال است و عجیب که بهساد هنوز پایان سالی نشده‌است. همه چیز آرام است و به نظر می‌رسد که فشار کار و آن تندباش تندباش همیشگی این روزها کمتر در بهساد وجود دارد.
-
برای هدایای پایان سال دوستان و مشتریان یحتمل مشی سال گذشته را ادامه خواهیم داد و آن خرید کتاب است به جای سر رسید و انواع و اقسام وسایل. این کار دردسر‌های خاص خودش را دارد و حساسیت‌هایی که هر سال گریبانگیرمان است.
-
وضعیت نقدینگی تا حدودی قابل تحمل است، اما همچنان مطالبات بسیار و مشتریان در شرایط بی‌پولی شدید به سر می‌برند. من به عبارتی این بی‌پولی مشتریان دولتی را به فال نیک می‌گیرم، شاید که به خود آیند و از بریز و بپاش‌های مرسوم در این‌گونه سازمان‌ها بپرهیزند. سازمان‌های دولتی ما باید یاد بگیرند که بدون پول نفت هم می‌توان زندگی کرد و چه فرصتی بهتر از این برای خوداتکایی.
-
جناب آقای عسگر اولادی ضمن اینکه فرموده‌اند که صادرات نرم‌افزار از کشمش واجب‌تر است، با استناد به آمار ارائه شده از طرف سازمان‌های مرتبط اشاره داشته‌اند که در ده ماه گذشته ۸۰ میلیون دلار صادرات نرم‌افزار داشته‌ایم. نمی‌دانم که چرا نمی‌توانم با این عدد کنار بیایم. یعنی کدام شرکت (های) ناشناس ایرانی توانسته‌اند که چنین شاهکاری کنند و صدایش را هم در نیاورند. در این‌جا نیز مطلب خوبی در این زمینه نوشته‌شده است.
صنعت نرم‌افزاری که روز به روز با مشکلات جدیدی روبرو است، چگونه می‌تواند این حجم صادرات را پشتیبانی نماید. ای کاش این خبر صحت داشته‌‌باشد و چراغ امید مضاعفی در دل‌هایمان روشن شود.