وبلاگ نویسی در بهساد
این اولین باری است که در وبلاگ بهساد می‌نویسم یا به عبارتی وبلاگ‌نویسی می‌کنم.خوشحالم از اینکه مثل خیلی از اولین های زندگیم با بهساد و در بهساد است. در گذشته وقتی دلمان می‌خواست بنویسیم دفتری داشتیم که هرچه دل تنگمان می‌خواست می‌نوشتیم و در هفت سوراخ پنهان می‌کردیم تا مبادا کسی از آنچه درونمان می گذرد، باخبر شود ولی اینجا می‌دانیم که هرچه بنویسیم همه می‌خوانند و باید پشت تمام جمله هایمان تفکری عمیق تر از قبل وجود داشته باشد، این موضوع احساسی خاص در من ایجاد می کند.
نوشتن در اینجا سخت است، ولی امیدوارم خوب، پر‌بار و همواره باشد. خوشحال می‌شوم اگر دوستان بهسادی مرا در نوشته‌هایم راهنمایی کنند.
روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خواست !
بنویس خانم مهندس
وبلاگ نویسی اونقدرام سخت نیست شاید راحت تر از خاطره نوشتن
بنویس
همواره راههای طولانی با برداشتن گام های کوچک پیموده می شود.
من هم با شما موافقم، نوشته های قدیمی در دفترهای شخصی را فقط خودمان می خواندیم، اما اینکه این نوشته یک چیز عمومی و قابل خوانش برای همه باشد؛آدم را دچاراحساس مسئولیت بیشتری می کند.
منی که نام شراب از کتاب می شستم
زمانه کاتب دکان می فروشم کرد
موفق باشید
چه شود؟