قطعی اینترنت، ایمیل ملی و سایر قضایا

عرض شود که:

به واسطه اختلال در اینترنت در چند روز گذشته نتوانستیم فایل‌های لازم را برای یکی از مشتریان ارسال کنیم و در بهنگام سازی نرم‌افزارها در سایت بعضی از مشتریان به مشکل برخوردیم و حسابی خجالت زده شدیم. واقعیت این است که برای ارائه یک پشتیبانی خوب همواره به سرعت اینترنت نیازمندیم و هزینه نسبتا بالایی برای تهیه پهنای باند پر سرعت در بهساد صرف می‌شود. آن‌وقت من نمی‌فهمم این چه استدلالی است که مدیرعامل شرکت فناوری اطلاعات کشور می‌فرمایند ” کاربرد دولت الکترونیکی هیچ ربطی به سرعت اینترنت ندارد”. البته من با سخن ایشان از جهت دیگر موافقم! از آنجا که هنوز خدمات دولت الکترونیک در حدی نیست که مردم بتوانند به عنوان یک پارامتر تاثیر گذار در زندگی از آن‌‌ها استفاده کنند، پس لزوما نه تنها نیازی به اینترنت پر سرعت برای کاربرد دولت الکترونیک وجود ندارد، بلکه اصولا به خود اینترنت نیز در این زمینه نیازی وجود ندارد.

ایشان همچنین فرموده‌اند که ” مسدود شدن Gmail مردم را به ایمیل ملی هدایت می‌کند”. در پاسخ ایشان باید عرض کنم که اولا کدام ایمیل ملی ؟ خوب بود ایشان در ابتدای امر این ایمیل ملی را به ما معرفی می‌نمودند. موضوع دوم اینکه مگر ما بندگان گنه‌کار از Gmail چه استفاده غیر ملی کرده‌ایم که حالا بخواهیم در ایمیل ملی، استفاده ملی کنیم. من باور دارم که به وقت ضرورت همان ایمیل ملی هم قطع می‌شود. چون کاربرد ایمیل چه ملی و چه آمریکایی با یکدیگر فرقی نمی‌کند. مگر بر اساس تصمیمات مراجع ذی‌صلاح، SMS و موبایل قطع نمی‌شود (من صلاحیت اظهار نظر در مورد درست بودن یا اشتباه بودن آن را ندارم) ، ایمیل ملی هم مانند آن! مگر اینکه بفرمایند که در ایمیل ملی محتوی آن توسط دولت کنترل می‌شود و بنابراین نیاز به قطع کردن آن نیست، که آن‌هم بر خلاف اصل ۲۵ قانون اساسی خواهد بود. شاید هم نگران محتویات ایمیل‌های ما هستند که به دست اجنبی نیفتد که ایشان بهتر است نگران ما نباشند و فعلا سازمان‌های دولتی را برای حفظ اسرار به استفاده از ایمیل بر روی دامنه‌های ملی خود ترغیب کنند. پر بیراه نخواهد بود که ایشان تحقیق کنند و ببینند که چند درصد سازمان‌های دولتی (حتی با وجود داشتن دامنه‌های ایرانی و هاستینگ ایرانی) از سرویس‌های رایگان یاهو و جی‌میل استفاده می‌کنند. نمونه آخرش هم فرمانداری گتوند!

از طرف دیگر اگر ایشان امکانات Gmail را برای من فراهم کنند، یعنی ۷ Gb و بیشتر فضا در اختیارم قرار بدهند، امکانات Outlook مانند Gmail را تهیه کنند، کیفیت سرویس‌شان به خوبی Gmail باشد و Buzz و تقویم و کتابخانه و …. را برایم فراهم کنند و البته این امکانات پا به پای آن پیش برود و هیچ‌گاه از آن عقب نیفتد و رایگان نیز باشد، من شخصا به ایشان قول می‌دهم که نه تنها خودم همواره از آن استفاده خواهم کرد، بلکه هر روز تبلیغات وسیعی را به طور رایگان برای آن انجام می‌دهم.

آقای مدیرعامل! مردم حق دارند که از بهترین امکانات رایگان فناوری در جهت زندگی شخصی و کاری خود استفاده کنند. اگر جلوگیری از ورود آزاد ماشین‌های خارجی توانسته است که کیفیت ماشین‌های ایرانی را افزایش دهد و شما و من هر روز غروغر کیفیت پایین ماشین‌های ایرانی را نداشته باشیم، به یقین شما نیز با قطع سرویس‌های خارجی می‌توانید، رقیبی جدی برای Gmail به وجود آورید.

و سخن آخر این‌که فناوری اطلاعات در کشور شبیه محتضری را دارد که هر روز بیم فوت آن می‌رود. نبود برنامه جامع توسعه فناوری اطلاعات کشور، حذف ردیف‌های اختصاصی بودجه برای آن در دستگاه‌های دولتی، و از اولویت جدی خارج شدن آن ضربات جبران ناپذیری را به شرکت‌های بخش خصوصی وارد کرده است. حال که این تهدیدات را به تدبیر خود به فرصتی برای قوت بیشتر شرکت‌هایمان تبدیل کرده‌ایم و خون بر جگر و زخم بر دیده به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهیم، شما بر زخم‌هایمان نمک نپاشید. اجازه دهید که در این کویر تشنه و آبله بر پای، برای پیشرفت کشور و خدمت به مردمانمان، مردمانمان به ستاره‌های امید بهتر شدن باشد و هر چند به آهستگی و سختی، راه برویم!

پ.ن: همچنین:

نوشته آقای کاوه یزدی‌نژاد در مورد عمل تحسین برانگیز

تاثیر لنگر کشتی بر مهندسی نرم‌افزار، نوشته ای از وبلاگ شرکت رادمان