اصلاح قوانین، شرط لازم ایجاد اشتغال است

پس از پنج شش روز که تعطیلات عید، خود را در خانه و در میان تعدادی کتاب نخوانده سال‌ها حبس کرده بودم و جدا از موبایل و تلویزیون و اینترنت و فیسبوک و توییتر بودم، از دیروز به زندگی عادی بازگشتم و یکی از مواردی که متوجه شدم این بود که امسال به عنوان سال “تولید و اشتغال” نام‌گذاری شده است. در ذهن خود مرور کردم تمام دردسرهایی را که ساختار اجرایی دولت به عنوان “سد” در راه تولید و اشتغال قرار داده است. مقرراتی که اگر هر یک برای حل یک مشکل به وجود آمده‌اند و تصویب شده‌اند، به تنهایی ده‌ها مشکل در راه تولید کننده و ایجاد کننده اشتغال به وجود آورده‌اند. اگر دولتیان و قانون‌گذاران بخواهند به واقع تدابیر رهبری را در این زمینه به منصه ظهور برسانند (که باید چنین کنند) به جای اطلاعیه دادن و کنفرانس گذاشتن و مصاحبه کردن، به‌تر است به بررسی جامع و اصلاح مقرراتی بپردازند که دست و پای کارآفرینان و تولید کنندگان را بسته است. دولت تا زمانی که خود عیدی هفتصدهزارتومانی می‌پردازد و از بخش خصوصی انتظار پرداخت عیدی دو میلیون تومانی را دارد، چگونه می‌تواند درک درستی (نه از حمایت) که از عدم ایجاد مانع در راه فعالیت بخش خصوصی داشته باشد.  اصلاح قانون کار یکی از کلیدی‌ترین اقدامات رفع موانع تولید است. ایجاد خاکریز قانونی برای پناه گرفتن کارگران در پشت آن در جنگ با کارفرمایان، هیچ گاه منجر به ایجاد امنیت شغلی نمی‌شود. این قانون (که دولت به عنوان بزرگترین کارفرمای کشور هیچ گاه نمی‌تواند خود به آن عمل کند) موجد و حامی بی‌اعتمادی بین کارگران و کارفرمایان است و این بی اعتمادی نه تنها اثراتی بسیار منفی بر زندگی کارگران دارد، بلکه خود مهم‌ترین عامل مانع از تولید و در نتیجه اشتغال می‌باشد. دولت و قانون‌گذاران باید بدانند که حمایت از کارگر با کندن بخشی از ثروت کارفرما و فقیرکردن او به دست نمی‌آید. حمایت از کارگر و ایجاد اشتغال با ثروت‌مندتر شدن و رونق کار کارفرمایان اتفاق می‌افتد.

پی‌نوشت ۱: به عنوان یک شرکت خصوصی دانش‌بنیان، با توجه به فضای کارشناسی شرکت، بهساد مشکل چندانی با قانون کار ندارد و این نوشته بیش‌تر به فراخور شرکت‌هایی با بدنه کارگری نوشته شده است که سهم عمده‌ای در فضای اشتغال کشور دارند.

پی‌نوشت ۲: بخشی از مقررات به ظاهر برای مقابله با فساد اداری و اقتصادی تدوین می‌شود، دوستان عزیز رانت‌خوار و دزد که  با قانون کاری ندارند و کار خودشان را با وجود قانون هم انجام می‌دهند، این قوانین فقط دست و پای کسانی را می‌بندد که می‌خواهند درست کار کنند.