حال وهواي شخصي | روزنوشت ها ده سال پس از اولین نوشته… توسطمجيد آواژ ۰۸ اسفند ۱۳۹۳ چند روزی می‌شود که روزنوشت‌های بهساد ده ساله شده است….روزهایی که برای نوشتن روز‌نوشت‌ها بیش‌تر فکر می‌کنم و این فکر کردن باعث کم‌تر نوشته شدن می‌شود.
ممنونم جناب احمدزاده بزرگوار این گونه و با این محبت، وظیفه این حقیر را سنگین تر می نمایید. امیدوارم لیاقت آن را داشته باشم. پاسخ
سکوت همواره حرف‌های بیش‌تری دارد. البته یک وبلاگ بر خلاف آدمی نمی تواند ساکت باشد ولی حرف بزند. باید حرف بزند. پاسخ
ده سالگی مبارک !! به نوشته هاتون عادت دارم و این کم نوشتن تون رو هم امیدوارم موقتی باشه …
ممنونم جناب احمدزاده بزرگوار
این گونه و با این محبت، وظیفه این حقیر را سنگین تر می نمایید. امیدوارم لیاقت آن را داشته باشم.
سن آدمی که بالا می‌رود فکرهای‌اش بیش‌تر می‌شود. شاید برای وبلاگ بهساد هم چنین پیش آمده است…
سکوت همواره حرف‌های بیش‌تری دارد. البته یک وبلاگ بر خلاف آدمی نمی تواند ساکت باشد ولی حرف بزند. باید حرف بزند.
هر چند با ۱۵ روز تاخیر ولی من هم تبریک می‌گویم و منتظر ۲۰ سالگی می‌مانم.