ادب آداب دارد

با رشد سرسام آور فناوری و به خصوص با به عرصه آمدن انواع و اقسام گجت و سامانه اتوماسیون اداری و … شاید به تدریج باید با دنیای نوشتن بر روی کاغذ خداحافظی کنیم. برای من زیاد پیش می‌آید که روزهای متوالی چیزی روی کاغذ نمی‌نویسم و همه چیز در Word و One Note و … نوشته می‌شود. . اینکه جنگلها حفظ شوند و درختان کم‌تر قطع شوند به یقین پدیده‌ای مبارک است، اما شاید مشکلی بروز کند که کم‌تر به آن توجه شده باشد و آن “دست خط” است.

متاسفانه این روزها داشتن خط خوب به خصوص در مورد جوان‌ترها به فراموشی سپرده شده است. روزگاری گفته می‌شد که خط افراد نشان‌دهنده بخشی از شخصیت آن هاست. شاید نتوان به سادگی درستی این جمله را این روزها ارزیابی نمود. اما اهمیت موضوع پا برجاست و داشتن خط خوب یک مزیت محسوب می‌شود. چرا؟ چون زیبایی همواره پسندیده است و در روزگاری که زیبایی‌های طبیعی جای خود را به زرق و برق بی روح صنعتی می‌دهد، ما ناچار از تکثیر زیبایی هستیم.

یادم می‌آید که در دوران دبستان و یا راهنمایی که نوشتن با قلم نی را به ما آموزش می‌دادند اولین جمله برای تمرین این بود که “ادب آداب دارد” شاید به تأسی از همان جمله می‌توان گفت که زیبایی اداری نیز آدابی دارد که از جمله این آداب خط خوب است.