قابل توجه کلیه کارفرمایان :
عجله در پرداخت مزد کارگر از دیگر مقررات حوزه کار و کارگری که پیشوایان دین بر آن تاکید ورزیده اند “عجله در پرداخت مزد کارگر” است و کارفرما باید هرچه سریعتر در پایان کار دستمزد کارگر را بپردازد. کارگری که کار خود را به پایان رسانده و از این طریق بهره ای را نصیب کارفرما ساخته است طبعا او نیز انتظار دارد به همراه بهره مندی کارفرما، بهره کارگری خود را بگیرد و به وسیله آن چرخ های زندگی اش را به حرکت درآورد. عجله در پرداخت مزد کارگر، آثار فراوان فرهنگی و اجتماعی را به همراه دارد که توجه به هر کدام از آنها می تواند فلسفه تاکید پیشوایان دین را روشن نماید، به عنوان مثال، عجله در پرداخت دستمزد، در رضایتمندی کارگر نقش موثری ایفا خواهد کرد و او را برای آینده ای مطمئن تر و با نشاط تر تقویت می نماید. بر “وجدان کاری” کارگر اثرگذار خواهد بود و سطح کیفیت تولید را افزایش خواهد داد. همچنین وفاداری کارفرما را به تعهد خویش اثبات می کند و این خصلت که از ارکان فعالیت های اقتصادی به شمار می آید، در محیط تولید و تجارت سرمایه گرانبهایی است که نقش اساسی دارد. پیامبر (ص) در موارد متعدد و با تعابیر گوناگون بر این نکته تاکید ورزیده است که پیش از اینکه عرق کارگر خشک شود اجرت او را بپردازید: “مزد کارگر را پیش از اینکه عرقش خشک شود بپردازید.” (۱۷) “مزد کارگر را تا وقتی که در غم عرق خستگی هست پرداخت کنید.” (۱۸) در کلامی از پیامبر اعظم (ص) نقل شده است که فرمود: “خداوند در روز قیامت به سه کس نظر نمی کند: انسان آزادی که شخص آزادی را بفروشد و انسان آزادی که خودش را بفروشد و مردی که پرداخت دستمزد کارگر را آنقدر به تاخیر اندازد که رطوبت عرق ناشی از کار او خشک شود.” (۱۹) یکی از یاران و نزدیکان امام صادق(ع) “شعیب عقرقوفی” است. او می گوید: گروهی از کارگران را برای کار در باغی که مربوط به امام صادق(ع) بود اجیر کردم و آنها می بایست تا عصر کار می کردند و چون زمان کارشان به پایان رسید حضرت صادق(ع) به یکی دیگر از نزدیکان خود به نام “معتب” که مسئول پرداخت دستمزدها بود فرمود: “مزد کارگران را پرداخت کن پیش از آنکه عرقشان خشک گردد.” (۲۰)

۱۷- متقی هندی، علاءالدین، کنزالعمال، ج۳، ص ۹۰۶، حدیث ۹۱۲۵ ۱۸- همان، ص ۹۰۷، حدیث ۹۱۳۱ ۱۹- همان، ج۱۶، ص ۳۵، حدیث ۴۳۸۲۳ ۲۰- شیخ طوسی، محمد، تهذیب الاحکام، ج۷، ص ۲۱۱، ح ۹۳۰، بحارالانوار، ج ۴۷، ص ۵۷

برگرفته از روزنامه رسالت