گناه بزرگ

۳ دیدگاه

1. از شنیدن اینکه فردی می‌تواند یا توانسته متن یک برنامه را از روی کامپیوترهای شرکت کپی کند و با خود ببرد تعجب می‌کنم! اگر نرم‌افزاری درست طراحی شده باشد چه ضرورتی دارد که یک برنامه‌نویس به همه‌ی اجزای آن دسترسی داشته باشد که بتواند به سرقت آن دست بزند؟ به نظر می‌رسد دلیل ضرر شرکت در برابر چنین رفتارهایی بیشتر خود شرکت باشد.

   پاسخ

   1. آقای احمدی عزیز:
      این که شرکت ها باید کنترل امنیتی داشته باشند درست. اما اجازه دهید چند مسئله در پاسخ شما مطرح کنم؟
      ۱- در نهایت یک نفر باید به تمام متن برنامه دسترسی داشته باشد یا نه ؟ آیا شرکت مسئول شبکه ای دارد که با استفاده از کابر ادمین به همه چیز دسترسی دارد؟ مطمئن باشید که حداقل باید یک نفر وجود داشته باشد که به همه چیز دسترسی داشته باشد و آن یک نفر …
      ۲- اگر یک برنامه کوچک بود که در اختیار یک نفر به تنهایی بود، آن وقت چه؟
      ۳- اگر جنابعالی یک کیف پول بدون مراقبت روی میز دیدید آن را برای خود بر می دارید و استدلال می کنید که مقصر صاحب کیف است که آن را روی میز می گذارد؟ اگر در خانه مردم باز بود شما به خود اجازه می دهید که وارد خانه شوید و هر چه دلتان خواست بردارید؟ به یقین چنین نیست. اینکه سیستم امنیتی شرکت ها چگونه باشد، موضوع این نوشته من نبود. اینکه کسی به خود اجازه دهد دزدی کند و چه ضرری هم به شرکت برسد یا نرسد، بازهم موضوع نوشته من نبود. هدف من از بیان این نوشته این بود که بگویم دزد عزیز، بیش از آنکه به من و امثال من ضرر بزنی، به خودت ضرر زده ای…

      بازهم از انتقادی که داشته اید ممنونم

      پاسخ

      1. با شما در مورد ضرر دزد موافق نیستم. دنیا دار مکافات نیست. اعتماد بیش از حد نکنید که بیش از حد لطمه خواهید خورد. بنده سوالی برایم مطرح شده بود و پرسیدم و انتقادی از کسی یا چیزی نداشتم. حرف‌های شما در مورد انجام کاری نادرست توسط مورد اعتمادترین فرد در شرکت درست است اما اگر این اتفاق نیز مطابق شروع نوشته شما «بسیار شنیده‌ و دیده» شده باز جای سوال دارد.
         شاید واقعا لازم است بیشتر مراقب کیف های پول مان باشیم نکته ای که زیاد دیده می شود که از آن غفلت می شود یا توجه کافی به آن صورت نمی گیرد 🙂

         پاسخ