ایده‌هایی برای مبارزه با رشوه‌خواری و فرهنگ منحوس آن

می‌دانیم که مدت زیادی است که کم و بیش مطالبی در روزنوشت‌ها نوشته می‌شود در رابطه با موضوع پلید رشوه. حتمن شنیده و یا خوانده‌اید که در پرونده‌هایی مانند فساد بزرگ بانکی و یا پرونده بیمه ایران که چگونه برخی از مقام‌های بلندپایه دولتی، دین، وجدان و شرف خود را به متاع بی ارزش دنیا فروختهاند. کافی است که در همان حال تصور کنیم که در مقابل این جنایت دهشتناک، مردمانی گرسنه هستند و کودکانی بیمار با مرگ دست و پنجه نرم میکنند تا عمق این جنایت مشخص شود.

موضوعی که ذهنم را مشغول کرده این است که باید کاری کرد. نمیتوان و نباید دست روی دست گذاشت. پیش از این هم با کمک دوستان خوبم، حرکتهای وبلاگی را در مبارزه با رشوه و رشوهخواری شروع کردیم که گرچه برای شروع نمره قبولی میگرفت ولی ادامه آن از قوت لازم برخوردار نبود. برای همین به نظرم میرسد که باید حرکت دنبالهداری برای مبارزه با این پدیده شوم دوباره شروع کنیم. ایدههای مختلفی در ذهن دارم که باید پخته شوند، به هر حال به جهت ایجاد توفان ذهنی ایدههای خود را در اینجا طرح میکنم. امیدوارم این ایدهها مورد نقد قرار گیرد و دوستان هم ایدههای ارزشمند خود را مطرح کنند.

اگر این حرکت باعث شود که فقط یک جا رشوهای پرداخت نشود. فقط یک وجدان، بیدار شود. فقط یک سازمان سالمتر شود. ما به نتیجه زحمات خود دست یافتهایم.

اما ایدههایی برای مبارزه با رشوهخواری و فرهنگ منحوس آن:

  1. ایجاد گروه کسب و کار پاک:

    این گروه شامل شرکتهایی هستند که حاضر نیستند به هیچ قیمتی به پرداخت باج و رشوه اقدام کنند. میتوان حتی لوگوی خاصی را طراحی نمود که این شرکتها در وبسایت و حتی سربرگ خود داشته باشند. اینکه رسمن به همه اعلام کنیم که شرکتهایی هستند که رشوه نمیدهند و از رشوهگیرنده تنفر دارند، ممکن است به این منجر شود که سازمانها اصلن وارد مذاکره و عقد قرارداد با اینها نشوند. به هر حال این موضوع به شفافیت بیشتری منجر خواهد شد و عملکرد افراد و سازمانهای پاک و ناپاک را از هم جدا خواهد کرد. این گروه میتواند اینترنتی و در بلند حتی به صورت یک سازمان مردم نهاد ثبت شده نیز فعالیت داشته باشد.

  2. وبسایتی برای اطلاعرسانی

    هیچ چیز بیش از شفافیت و اطلاعرسانی نمیتواند رشوه را نابود کند. به همین دلیل به ذهنم میرسد که وبسایتی داشته باشیم و در آن به تبادل و تضارب آرا در مورد رشوه بپردازیم. حتی میتوان به بیان خاطرات و تجربیات! در این زمینه پرداخت.

    من به نوبه خود اگر جایی رشوه داده باشم، نمیتوانم آن را با شناسنامه خودم به راحتی بیان کنم. اما اگر لازم باشد جایی به صورت ناشناس از تجارب رشوه دادن و ندان خود بگویم به نظرم شدنی است. البته به شرطی که اشاعه فحشا (آیا فحشایی بدتر از رشوه وجود دارد؟) محسوب نشود و با آبروی دیگران نیز بازی نشود.

  3. پُست ماه:

    برخی وبلاگها، پُست هفته خاصی دارند که به عنوان نمونه هر پنجشنبه در مورد مدیریت مینویسند. برای دوستان من و من که هفتهای یکی دو بار بیشتر مطلب جدید منتشر میکنیم، سخت است که هر هفته مطلبی خاص را به رشوه و مبارزه با فساد اداری اختصاص بدهیم. اما میتوان برای آن یک دوره ماهیانه در نظر گرفت. مثلن در روزنوشتهای بهساد آخرین مطلب هر ماه به موضوع مبارزه با رشوه و فساد اداری اختصاص داشته باشد.

 

من برای بهبود زخمهای مردم سرزمینم، برای کودکان سرگردان در چهارراهها، برای بیماران اسیر بیماری و فقر و برای همه آنها که درد کشیده بیعدالتی ِ منتج از فساد اداری و اقتصادی هستند خود را متعهد میدانم که با بضاعت اندک خود با این پدیده شوم مبارزه کنم و اولویت خود را نیز در این راه، کار فرهنگی میدانم. برای همین از همه دوستان و حتی غیر دوستان و همه کسانی که این سطرها را میخوانند میخواهم که به هر راه ممکن به مبارزه با این پدیده شوم بپیوندند و همدیگر را یاری کنیم.

پی نوشت: همه نوشتهها در ارتباط با فساد اداری


 

۱۳ دیدگاه

  1. به شدت با لوگوی ضد رشوه موافقم. دوستی دارم که طراحی گرافیک می کنه. اگه این روزها وقت آزاد داشته باشه ازش خواهش می کنم که چیزی شبیه اون چیزی که بچه های گودر کنار عکسشون می ذاشتن برامون طراحی کنه که کنار لوگوی شرکت بذاریم. برای اینکه نشون بدیم با رشوه مخالفیم. اگر شرکت های زیادی این طرح رو کنار لوگوشون بذارن، می تونه چیزی شبیه یک کمپین باشه. بی سرو صدا ولی پر سرو صدا!

    1. خیلی خوب است. شما با ایشان صحبتی داشتید یا نه ؟ یک ایده هم برای لوگو وجود دارد که یک دایره یا مربع با خطوط قرمز ضخیم بکشیم که درونش سفید (پاک) مانده است. البته به نظر خیلی جای کار دارد. اگر بتوانید این ایده یا هر چیز دیگری را هم با ایشان مطرح کنید تا موضوع پخته شود، خیلی عالی خواهد بود.

      1. سلام. بله با دوستم صحبت کردم گفت روش کار می کنم. مطمئن نیستم که لوگو رو طراحی کنه یا نه. ولی در حد ایده هم باشه خوبه چون آدم پر ایده ایه. (artlesshand.com)
        اما من ترجیح می دم لوگویی باشه که خاص باشه و معنی رو توش بگنجونه. چون این ایده خیلی نو هست و ناآشنا محسوب می شه.

  2. می‌گن دل به دل راه داره! همین چند روز پیش داشتم به ایدهٔ انجمن کسب‌وکار حلال فکر می‌کردم (که فراتر از رشوه ندادن باشه. مثلاً تبلیغات فریبنده نکنند.). با ایدهٔ شمارهٔ ۲ هم به شدت موافقم به شرطی که موضوع خطر تهمت را بتوان به نحوی حل کرد.

  3. آقای آواژ عزیز،
    خیلی با این حرکتها موافقم. لوگو و به خصوص نام کسب و کار حلال، یا پاک که فارسی تر است، هم خیلی درست و خوب است.

    اگر خاطرتان باشد ذیل یکی از مطالب شما روزی نوشتم که خوب است شرکتهائی که به مجموعه ای از اصول معتقد هستند، مرامنامه ای داشته باشند که در آن اصولی را تعریف کنند، آنجا دروغگویی و رشوه را از نوشته شما وام گرفته و پیشنهاد کرده بودم
    (http://www.behsad.com/weblog/?p=1337#comment-1176).
    هنوز هم معتقدم که این مرامنامه اولین گام است. چون اول باید درکها یکی شود. این کاری است که مثلاً جامعه مهندسان مشاور ایران انجام داده و یک آئین اخلاق حرفه ای منتشر کرده است که ۲۵ صفحه دارد. اینجاست :
    http://www.irsce.org/irsce/About%20us/Pages/Regulation.aspx
    سازمانهای بزرگ دنیا هم در این مورد انتشاراتی دارند. مثلاً ّFIDIC جزوه مفصلی در این مورد دارد که خیلی جالب است، مرزها مشخص شده، یک مثال خیلی جالب و چالشی در آنجا این است که بردن کارفرما به سفر برای شرکت در یک نمایشگاه، رشوه است یا خیر؟
    باید این نکات ریز معلوم شوند، وگرنه موگول به سلیقه میشود و به زودی این جمع و انگیزه ها از بین میروند.
    خلاصه اینکه من در هر اقدامی در جهت کسب و کار حلال، هستم. از این اسم که این روزها یک برند هم شده، خیلی استقبال میکنم.
    سربلند باشید

  4. از تمامی دوستان خوبم که اعلام همکاری و همراهی کردند سپاسگزارم. با نتیجه ای که از نظرهای ارائه شده گرفتم، یک فرم نظر سنجی طراحی شد که در پست بعدی آمده است. امیدوارم بازهم با اطلاع رسانی و ارائه نظرها و هر کاری که خود بهتر از من می دانید و به آن آگاه هستید. در جهت کاهش این پدیده شوم قدم برداریم.

  5. مطمئنا از اولین کسایی هستم که لوگو رو روی سربرگ پیاده می کنم.
    بهتره همه از یه استاندارد استفاده کنیم
    مثلن کنار لوگو، متنی هم وجود داشته باشه برای یه توضیح مختصر؛ مثل اونی که زیر ایمیلها هست برای حفظ جنگل ها (با پرینت نگرفتن).

    بهتره با یه قرار حضوری، حرفها و اشتیاقاتمونو تبدیل به عمل بکنیم.

  6. آیا می توان گفت که چون فحشایی بزرگ تر از فحشایی دیگر وجود دارد اجازه داریم فحشای کوچکتر را انجام دهیم؟
    امیدوارم این کار به نتجیه برسد لیکن از ما حرکت است و …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *