بازگشت به بهساد

در طول مدت روزنوشت‌های بهساد، اولین باری است که من چنین تاخیری در نوشتن دارم و البته اتفاق مهم‌تر این است که در تمام مدت زندگی بهساد اولین باری بود که این چنین و به این مدت به طور کامل از بهساد جدا می‌شدم. به مدت ۱۲ روز به یک مسافرت موبایل خاموش رفتم و در طول مدت مسافرت به کمتر سایت اینترنتی مراجعه کردم و روزنوشت ننوشتم و کمتر وبلاگی را خواندم و استفاده‌ام از اینترنت به چک کردن ایمیل و چند سایت مسافرتی محدود بود.

احساس می‌کردم که بهساد باید بدون من بودن را تجربه کند و این فرصتی خوب برای بهساد خواهد بود. امروز پس از ۱۲ روز مسافرت سخت از نظر فیزیکی و دل‌چسب از نظر روحی به بهساد بازگشتم. شب گذشته را جز دقایقی نخوابیده‌ بودم و ترجیح دادم پیش از هر کاری به بهساد بیایم. انجام کارها بیش از حد انتظارم خوب صورت گرفته بود و این خوب انجام شدن کارها من را تشویق می‌کند که سعی کنم حداقل از نظر سیستمی وابستگی بهساد به خود را کم کنم. طبیعی است که بعضی از کارها هم می‌توانست به‌تر انجام شود که البته باید بگویم این‌که همکاران بهسادی من فرصتی برای اشتباه کردن به دست آوردند، به مزایای درست انجام دادن کارها ارجحیتی کامل دارد.

بعد از ظهر امروز پشت میز کارم بسیار عمیق خواب بودم. این خواب عمیق بیش از آن‌که به خستگی و شب‌نخوابی شب گذشته برگردد به خیال راحتی مرتبط بود که در رابطه با بهساد داشته ام.