هدایای نوروزی و سایر مسائل
چندین روز بیماری و فشار کاری پایان سال و البته ذهنی که گاه در زمینه نوشتن هم منجمد میشود باعث شد که مدتی طولانیتر ننویسم که بابت آن از همه خوانندگان محترم روزنوشتها عذرخواهی میکنم. پس از این وقفه بد نیست که نوشتهای گزارشگونه داشته باشیم.
-
هر سال ارسال هدایا و کارتهای تبریک عید نوروز تبدیل میشد به یک کار وقتگیر و تا حدی پر هزینه. وسواسی که شاید در مخاطبان درک نمیشود. امثال تصمیم کبری (به معنی بزرگ) گرفته بودم تا تغییری در آن ایجاد شود. ابتدا پیش خود گفتم که به طور کلی صورت مسئله را پاک میکنیم. وقتی در بهساد چندین چاله برای این پول وجود دارد، چرا باید پول خود را صرف این مسئله کنیم؟ تصمیم من بازخورد مثبتی به خصوص در هیات مدیره نداشت. برای همین تصمیم بر آن شد که ضمن کاهش سطح هزینه هدایا و کارتهای نوروزی، افزایش کیفیت هم داشته باشیم! این تصمیم اجرا نمیشود مگر با کاهش تعداد. هدایای نوروزی دارای دو کارکرد هستند. اولین کارکرد در برگیرنده این مسئله است که به فردی که هدیه را میگیرد، گفته میشود که فلانی، در طول یکسال گذشته دوستی و ارتباط خوبی بین ما وجود داشت و من نسبت به تو احساس دوستی و دوست داشتن دارم و به همین دلیل تمایل دارم این هدیه و این کارت را به تو داده و بگویم که سال خوبی را برایت آرزو دارم و دوستت دارم. کارکرد دوم هدایای نوروزی همان کارکرد تبلیغاتی آنهاست که به افراد یادآوری میکند که بهساد هنوز هم در صحنه حضور دارد و آماده همکاری و همراهی با سازمانهای مختلف است. باید اعتراف کنم بخشی از هدایایی که در سالهای گذشته داده میشد دارای این کارکردها نبود. فلان کارشناس و فلان کارمند در یک سال گذشته تا توانسته بود اذیت کرده بود و کارشکنی، به طور طبیعی نه لازم است برا ی او تبلیغ شود و نه اصلن علاقهای به او داریم. چند بار تصمیم گرفته بودم که کتاب “لطفا گوسفند نباشید” را که یک کتاب خودشناسی است، به عنوان هدیه نوروزی برایشان بخرم، قیمت بالای کتاب و از طرف دیگر ترس از عواقب آن باعث شده بود کوتاه بیایم و برای حفظ مصلحت و ظاهر، به یک هدیه اجباری بسنده کنیم. امسال اما تصمیم داریم که این افراد را از سبد هدایای نوروزی بهساد حذف کنیم و بگوییم اجازه دهید روابطمان همانگونه که هست، نمایان نیز باشد. در نتیجه از محل صرفهجویی انجام شده در این محل، میتوان کیفیت هدایای دیگر را هم بالا برد و فعل دوست داشتن را بهتر صرف کرد.
-
امسال تعطیلات نوروزی به نسبت دارای نظم و انضباط بیشتری است و به قولی از آن هفتههای سوراخ شده با تعطیلات خبر زیادی نیست که به همین دلیل از مسئولان تشکر میشود!!!! تنها مشکل روزهای بیست و هفتم و بیست و هشتم است که من با تعطیل شدن آن مشکل فلسفی و ریشهای دارم و البته هنوز تصمیمی در مورد آن در بهساد گرفته نشدهاست.
-
فضای جنگی همچنان ادامه دارد، خوشبختانه پیشرفتهایی در بعضی جبهههای سخت به وجود آمده است. با وجود اینکه این پیشرفتها منجر به بهبودهایی در وضعیت تدارکات بهساد شدهاست، هنوز تا نقطه مقصود فاصله داریم که امیدوارم در این هفته پایانی سال به نتیجه برسد.
خوشحالم که سرحال به کار برگشته اید. در مورد هدیه نوروزی ما هم چنین بحران فلسفی را داشتیم و نهایت قرار شد حداقل کارت تبریک را برای مشتریان بفرستیم…. در مورد فضای جنگی هم خوشحالم که پیش می روید، احتمالا دیگر تا چادر معاویه چند ضربه شمشیر بیشتر باقی نمانده است!
همین!
ممنونم بابت همه چیز. می دانید موضوع چیست؟ موضوع این است که در فرهنگ ایرانی همه چیزهای خوب برای مهمان کنار گذاشته می شود! در مورد هدایای نوروزی هم همینطور شده. با چه مشقتی باید پول درآید، بعد خرج فلان نفری شود که جز کارشکنی کار دیگری نداشته است! مسامحه بس است. پارسال برای یک نفر کتاب خریدیم، بالا پایینش کرد که چیزی از آن بیفتد یا نه…. امسال حتی کارت هم به او نخواهیم داد.
راستش من با این موضوع همیشه درگیر بودم. بنظر میرسه رسم هدیه ایرانی، بیشتر فراموش کردن کدورتها است و اینکه بدی را با بدی جواب ندیم. روش آقای واحدی بنظرم قشنگ تر است. یعنی طبقه بندی هدایا بر اساس میزان ارزش مشتریان و البته حداقل فرستادن یک کارت تبریک برای همه
طبقه بندی هدایا بر اساس میزان ارزش مشتریان در بهساد هم انجام می شود. که البته بیشتر سعی کرده ایم بر مبنای ارزش معنوی مشتریان باشد تا ارزش مادی آن ها. اما در مورد کدورتها چندین سال این سعی را داشته ایم. اما طرف مریض است. یعنی اصلا از اذیت پیمانکار خوشش می آید. لازم است تا به او بگویم که هیچ دلیلی برای دوست داشتنش ندارم.