بازهم تبلیغات کرگدنی بهساد
|
در تکمیل نماهای مختلف از کرگدن عزیز و در ادامه تبلیغات کرگدنی بهساد، بر آن شدیم که نرم‌افزار آمار بهساد و نرم‌افزار برنامه‌ریزی و مدیریت پروژه بهساد را هم با استفاده از کرگدن تشریح کنیم. برای همین بازهم از دوست بزرگوار گرافیست و نقاشم، احمد مقدسی عزیز خواستم که در این‌باره به ما کمک کند. در نمای اول آقای کرگدن مشغول جمع‌آوری تعداد زیادی چوب است که ضمن مرتب کردن، آمار آن‌ها را نیز می‌گیرد. در نمای دوم، او مشغول ساخت خانه با همان چوب ها است.خب لابد باید برای این کار از نرم‌افزار مدیریت پروژه بهساد استفاده کند. امروز در نمایشگاه غرفه را کلن کرگدنی کرده بودیم. بدون اینکه نامی از نرم‌افزارها به صورت آشکار بر غرفه دیده شود. خیلی‌ها می‌آمدند و می‌پرسیدند که کار شما چیست و این کرگدن‌ها این‌جا چه کار می‌کنند؟!! البته همین آغاز گفتگو بود… برای آن‌ها که بیشتر از فلسفه کرگدن می‌پرسیدند، داستان جنگل کسب و کار فناوری اطلاعات نیز گفتنی بود. |
|
|
|
|
می ترسم آخر یک نفر از انجمن های مرتبط، از شما شکایت کند که ببین این شرکت این کردگدن بیچاره را به چه کارهایی، از جمله خانه ساختن، وادار کرده است!!
از شوخی گذشته همانطور که یکبار دیگه هم به شما عرض کردم مفهوم سازی و نماد سازی در فروش را بسیار دوست دارم، چیزی که خودمان در آن هنوز موفقیت خاصی کسب نکرده ایم.
همین!
آقا، ایجاد اشتغال بد کاری است؟ حالا درست است که در بین نهادهای دولتی کسی به اهمیت ایجاد اشتغال آگاه نیست، اما من فکر می کنم که جامعه کرگدنهای پوست کلفت هم به واسطه برخی خصوصیات مشترک با ما شرکت های نرم افزاری و هم به دلیل آگاهی ذاتی خود، قدردان ایجاد اشتغال برای کرگدنهای عزیز هستند. کسی چه می‌داند، شاید یک روز به عنوان واحد نمونه ایجاد اشتغال کرگدنی به ما جایزه هم دادند!
اما از طنز گذشته، قبول دارم که مفهوم سازی کار زیبایی است. دیشب در خواب می دیدم که باهم در مورد یک نماد صحبت می کنیم. موضوع جالبی بود…
اگر بخواهید برای نرم افزاری مثل حسابداری کار کنید چه میکنید؟کرگدن در حال کار با چرتکه
برای اتوماسیون اداری:کرگردن در حال رفتن از این اتاق به آن اتاق در در حالت عرق ریختن
و…
من فقط با شعار” تنها بودن” این “کرگدن عزیز” مخالفم و با بقیه شعار ها از جمله سرسخت ،سر به زیر و وسیع کاملا موافقم.
تنها بودن و در عین حال در جمع بودن، نعمت بزرگی است که کمتر می توان به آن دست یافت. این تنهایی به مثابه پیچیکی می ماند که قائم به ذات خود، سر به آسمان می کشد…
تنهایی ریشه در یکتایی دارد و هر چه یکتاتر باشی، تنهاتری…در این یکتایی و تنهایی تو برای دیگرانی و دیگران تو را می بینند و می بویند و از وجودت پر می شوند و تو خالی هستی از اطراف، بی نیاز و سرفراز، بی بیم و درد و حتی بی احساس شادی که بیم و درد و غم و شادی همه از نشانه های نیازند…..باوری سترگ به خود و تنهایی خود