بازهم از موعد یک هفته ای خودم برای به روز رسانی این وبلاگ تخطی کردم ، شاید به خاطر تعطیلی ها باشد ، شاید هم به خاطر تنبلی ، به هر حال هفته ای پر مشغله را پشت سر گذاشتم که بد نیست کمی به وقایع آن اشاره کنم
در هفته گذشته جلسه ای بود با شرکتهای فناوری اطلاعات در تهران و بر حسب اتفاق فردای آن روز در اراک ، جلسه تهران با کلاس تر بود ولی دیر تر شروع شد ، جلسه اراک را که خواستم بروم ، نیم ساعتی دیررفتم ولی به موقع شروع شده بود.
صحبت از تسهیلات بود که چندان چنگی به دل نمی زد ، کارمزد همان و شرایط همان و ضمانت های سنگین بانکی همان
اما این که مسولین استان بازهم به فکر شرکت های IT هستند هم جای تشکر دارد و هم جای امیدواری
در آخر جلسه هم بحث های متفرقه شکل گرفت ، یکی در مورد نظام صنفی رایانه ای که واقعا جای آن در استان مرکزی خالی است و دیگری هم در مورد روابط شرکتهای همکار که واقعا افتضاح است ، اولین بار بود که یک شرکت هم از محلات آمده بود ، به نظر من که هم خوش صحبت بودند و هم خوش فکر ، حداقل از خیلی از اراکی ها بهتر بودند.
من هم کمی صحبت کردم در مورد روابط شرکتهای IT در اراک که روابطی بس تاسف انگیز است ، آنجا گفتم که آیا شده است که ما شرکتهای همکار همدیگر را در مقابل ناظر سوم به عنوان شرکت ضعیف ، دزد ، رانت خوار ، … معرفی نکنیم و آیا این نسبت ها جای دیگر بر خود ما روا دانسته نمی شود ؟
مشکلات فن آوری اطلاعات در استان جای نقد و بررسی بسیار دارد و در این نوشتار نمی گنجد ، اما پس از ۴ سال کار در این فضا ، مطالب زیر گفتنی است:
فناوری اطلاعات استان از کمبود شدید نیروی انسانی متخصص و متعهد رنج می برد و این عامل باعث شده است که متخصص های درجه ۲ و ۳ به صورت فروشنده های دوره گرد و فارغ از تفکرات مهندسی بخشی از بازار فناوری اطلاعات را به ناحق اشغال کنند.
در سازمان های دولتی بیشتر و کارخانجات بسیار کمتر ، این عدم تخصص باعث شده است که تمام اعتمادها به سمت شرکتهای تهران سوق پیدا کند
شرکتهای همکار رقابت غیر سازنده و مخربی با یکدیگر را پیش گرفته اند.
شرکتهای تخصصی که فقط و فقط یک کار بلد باشند بسیار کم و در مقابل شرکت های همه کار بلد!! بسیارند.

بدیهی است که مهمترین راه حل برای حل چنین مشکلی توجه به آموزش عالی واقعی و تقویت نهادهای تخصصی دانشجویی میباشد و چند راه حل دیگر.