اینترنت و فناوری نوین…بودن یا نبودن

مانده‌ام که از چه بنویسم. نوشتنی زیاد است که البته نوع اغلب آن‌ها از جنس نارضایتی و چالش است که اگر کمی بی‌دقتی در نوع نوشتن شود به غر زدن می‌انجامد و باید اسم این‌جا را به “غر نوشته‌های بهساد” تغییر دهیم. من مخالف صریح غر زدن هستم و باور دارم فقط افراد ضعیف‌النفس که جرات اعتراض ندارند زیر لب و یا حتی در دل و یا شاید در وبلاگ خود غر می‌زنند.

این مقدمه با این هدف نوشته شد که بگویم که نوشته پیش رو بیش از آنکه از جنس غر زدن باشد، از جنس تذکر است. به این لیست سرعت اینترنت در کشورهای مختلف نگاه کنید. برای پیدا کردن نام کشور ایران نیاز است که ده بار (تاکید می‌کنم ده بار) چرخ ماوس خود را بچرخانید و یا هفت‌ هشت بار به پایین Scroll bar کلیک کنید. در پایین‌ترین رده‌های لیست می‌توانید پایین‌تر از کشورهایی مانند گابن و بنگلادش و اوگاندا و بورکینافاسو (درست نوشتم اسمش‌ را؟) به نام کشور عزیزمان ایران برسید.

واقعا شأن مردم ایران این است؟ شأن فناوری اطلاعات کشور این است؟ موضوع به ضررهایی بیش از سرعت و معطلی مربوط می‌شود. به صورت دردناکی در حال عقب افتادن از گردونه تکنولوژی هستیم. تمامی تکنولوژی‌های نوین در فناوری اطلاعات به نحوی وابسته به سرعت اینترنت هستند. به عنوان نمونه

در حالیکه بسیاری از محصولات جدید نرم‌افزاری بر روی تست درایو‌های مجازی عرضه می‌شوند، با اینترنت ایرانی امکان دستیابی و دانلود آن‌ها وجود ندارد. یعنی یک تست درایو سه گیگابایتی که در کشورهای دیگر حداکثر تا نیم ساعت دانلود می‌شود برای ما غیر قابل دسترس است.

از طرف دیگر مفاهیمی مانند پردازش ابری و Application Service ها که به نحوی کاملا جا افتاده در دنیا می‌باشند، در کشور ما به منزله داستان‌های تخیلی ژول‌ورن محسوب می‌شوند و جای چندانی ندارند. همچنین باید توجه داشت به هزینه‌هایی که برای دسترسی و پشتیبان‌گیری از اطلاعات خود می‌پردازیم. بر خلاف ما که برای افزایش سرعت دسترسی به اطلاعات و فایل‌ها آن‌ها را از اینترنت دانلود می‌کنیم، امروزه در دنیا برای نیل به این هدف فایل‌ها و اطلاعات خود را آپلود می‌کنند. انصافا جای فایل روی هارد دیسک کامپیوتر من ایمن‌تر و مطمئن‌تر است و یا Serverهای گوگل و مایکروسافت؟ می‌دانم که ممکن است بحث امنیت (و نه ایمنی) اطلاعات مطرح شود که دو نکته در مورد آن باید گفت. اول این‌که مگر تمام اطلاعات ما امنیتی است و نباید در اختیار دشمن و رقیب! قرار گیرد و موضوع دوم این‌که آیا امنیت فضای تبادل اطلاعات در شبکه‌های داخلی ما قابل اعتماد است؟

شاید بتوان ده‌ها مورد دیگر به کاربردهایی از اینترنت اشاره کرده که وابسته به سرعت اینترنت هستند و ما از آن محروم! به هر حال خوب یا بد به همین هم عادت کرده‌ایم که هر روز یک بلایی سر هر گوشه آن می‌آید و یادآور می‌شود که بدتر از این هم ممکن است. از یک طرف Oracle و VMware و … امکانات دانلود را از کاربران ایرانی سلب می‌کنند و از طرف دیگر هم که مسئولین به صورت فله‌ای و بدون ارزیابی محتوایی سایت‌های مختلف را مسدود کرده و سرعت اینترنت را به حد صفر نزدیک کرده‌اند. صلاح مملکت خویش خسروان دانند و من به یقین قصد و صلاحیت ورود به مسائل و دلایلی که باعث بروز چنین شرایطی شده است را ندارم. اما می‌خواهم بدانم که چرا باید مستندات فنی نرم‌افزار مدیریت محتوی WordPress مسدود باشد. (متاسفانه نمی‌توانم لینک بدهم). این مستندات فنی برای چه کسی ضرر دارد و چه استفاده نامربوطی می‌توان از آن داشت؟ حتی اگر به فرض محال امکان استفاده غیرقانونی از مستندات فنی فوق وجود داشته باشد، باید گفت که نمی‌توان به دلیل این‌که مجرمان و دزدها از اکسیژن هوا تنفس می‌کنند و به اعمال مجرمانه خود می‌پردازند، راه تنفس را بر همه مردمان بست. نمی‌توان اگر فردی با خودرو به دزدی می‌رود تمام خودروها را متوقف کرد. نمی‌توان اگر شخصی با کارد میوه خوری، به دیگران لطمه می‌زند فروش آن را ممنوع کرد. اگر تصمیم‌گیران به این گزاره‌ها معتقد نیستند فکر می‌کنم که وقت آن رسیده که در مورد اینترنت و کاربردهای آن تصمیم نهایی را بگیرند و همه را خلاص کنند. مطمئن باشند که ما می‌توانیم با فناوری‌های بیست سال پیش هم زندگی کنیم. مگر خودرو با تکنولوژی بیست سال پیش سوار نمی‌شویم؟ مگر با هواپیمای ۴۰ سال پیش سفر نمی‌کنیم؟ این لوس بازی‌ها که باید اینترنت‌مان به روز باشد یعنی چه؟ بر می‌گردیم به همان Ms-DOS و فاکس‌پرو خودمان که فکر می‌کنم مایکروسافت هم سورسش را به رایگان در اختیارمان قرار می‌دهد و بحمدالله خودکفا هم خواهیم شد! حداقل تکلیفمان روشن است و مرگ یک‌بار و شیون یک بار

اما اگر آقایان فکر می‌کنند و باور دارند که فناوری اطلاعات به‌روز خوب است و در کنار معایب و سوء استفاده‌های ممکن، صدها کاربرد از جمله دولت الکترونیک و … دارد و می‌تواند در افزایش فرهیختگی جامعه و کاهش معضلات موثر باشد، باید برای همیشه تکلیف خود و ما را با اینترنت و فناوری اطلاعات مشخص کنند.

پی‌نوشت:

۱-این نوشته علی‌واحد و نظرات آن را در وبلاگ رادمان از دست ندهید.

۲- ۵۰ گیگا بایت پهنای باند اینترنت کشور